Mijn vlag, Mijn trots

Over Petri Jakobs

ik ben geboren aan de Achterdijk, gemeente Kedichem, maar opgegroeid in het Westland, daar heb ik wellicht mijn typische Westlandse manier van spreken aan over gehouden, maar ik schreef al heel jong gedichten, en ik speel vanaf mijn twaalfde jaar gitaar, eerst klassiek, later ook elektrisch, maar uiteindelijk toch weer terug gekeerd naar de Spaanse gitaar, maar zelfs nadat ik me ruim 10 jaar verdiept had in Spaanse muziek en flaménco-technieken was ik nog nooit op het idee gekomen om zelf te gaan zingen, dat gebeurde pas nadat ik straatmuzikanten in Ierland bezig gezien had, maar toen nóg hield ik het bij de geijkte klassieke Engelstalige nummers, alhoewel ik voor gelegenheden inmiddels wel een aantal Nederlandstalige liedjes gemaakt had, viel eigenlijk alles pas op z’n plaats nadat ik een keer een optreden bijgewoond had van Joop Visser, want toen dacht ik : dat kan ik óók ! . daarna ben ik, veelal aan de hand van mijn proza & gedichten, eigen nummers gaan maken, en dat heeft geresulteerd in mijn typische autobiografische liederen, die meestal zijn ontstaan uit teleurstelling, frustratie, of soms zelfs ronduit uit woede, veelal inzake de fictieve Orwelliaanse waanwereld waar in wij thans leven, en waar ik vaak grote moeite mee heb. . ik voel me hoofdzakelijk Troubadour, maar ik schrijf ook nog steeds proza, gedichten en korte verhalen, en daarnaast houd ik me al sinds jaar en dag bezig met het maken zeepbellen, wat mij in de media de bijnaam ‘de Zeepbellenman’ opleverde. . en dat heb ik maar zo gelaten. .

Lees alle berichten van: Petri Jakobs