Gecategoriseerd | Nico van de Wetering, Poëzie :
Zwart licht
Geplaatst op 20 augustus 2015 door Nico van de Wetering
Leven kan ik alleen
in het licht.
De vergulde zon kleurt
me steeds dieper zwart.
Dwalen doe ik over pleinen
en door stegen, krimpend
naar het middaguur.
Als de zon zijn daling
weer is begonnen groei
ik gestaag naar het
einde van de dag.
Dan ontmoet ik haar
die mij het liefste is.
Vervagend in de langzaam
wegzakkende zon beminnen
wij en onze werpers
elkaar schaduwloos.
© Nico van de Wetering