Gecategoriseerd | Marjoke van Arnhem
Nostalgia
Geplaatst op 21 februari 2020 door Marjoke van Arnhem
Nostalgia
Pipkruid heel veel pipkruid
Het staat bijna net zo hoog als ik ben
Mijn handen omvatten de duizenden bloemetjes
Ik zit in het gras tegen het glas van de kas
Mijn hele jeugd maak ik tochten
Door de tuinen van buren
Over sloten springend en klimmend over hekken
Ontdek ik oude schuurtjes met spinnenwebben
kijk naar de kikkervisjes in de sloot
Ik doe mijn ogen dicht en geniet van de zon
Dit was mijn kleine wereld, toen was ik tien
Een tijd die vooral bestond
uit wat later heette een gelukkige jeugd.
Marjoke van Arnhem-van Baalen
Kunst: Bram van Baalen

februari 21st, 2020 bij 15:38
Bijzonder mooi gedicht, het is net alsof ik het zelf heb meegemaakt.
Hetty van Baalen