Gecategoriseerd | Proza :, Ria Brekelmans van der Burg
Vader
Geplaatst op 04 oktober 2015 door Ria Brekelmans van der Burg
Vader
Achter glas in een fotolijst
gezicht dat jong is gebleven
geen rimpels noch grijs haar
gevangen in de tijd
kleurenpalet nooit vervaagd
tot een waterig lijnenspel
Jonge loot aan de stam
ontluikend door eenvoud en pure schoonheid
getroffen door ziekte en pijn
nimmer volgroeid tot waardig blad
Krakend loofhout
door geloof hoop en liefde opgebloeid
langzaam zinneprikkelend waarnemend
bladeren opgetekend in blozende kopertinten
neerstrijkend over groene velden
Mensen zaaien en oogsten
zodat nieuwe loten ontspruiten
in de knisperende lentebries
elkaar schouderklappend omhelzen
en God danken die verantwoordelijk is
voor al wat groeit en bloeit
Blijvende verbintenis
aan die oeroude stam
waarvan ooit het zaad in de aarde viel
teer doch onverwoestbaar
en waarop jouw naam geschreven staat
zichtbaar voor altijd.
Voor mijn vader Kees van der Burg 6 oktober 1930 – 13 maart 1957 – 2015
Ria Brekelmans van der Burg